79 Van het bestuur J. Bos
80 Uit het dagboek van Jacob Hartog Bortzn. (1925-2001), militair in Nederlands Oost-Indië, 4 P. Koelewijn
91 De geschiedenis van de polder kijkt je aan P. Bijvank
94 Verslag jaarvergadering A. van Halteren
95 Uit de kunst K. van Twillert
98 Het rouwmaal O. Dekkers
102 De kalender van 2009 met als onderwerp ’Speulende Kingderen’ W. Beekhuis
106 Verkenningstocht met de BU 12 naar de Afsluitdijk en de Wieringmeerpolder in 1932 S. Hopman
108 Van wee is tat d’r één...? E. ter Haar
112 Boeken te koop

Van het bestuur

Uitje

Felicitaties

Het bestuur van de Historische Vereniging feliciteert Gerrit van Dijk van harte met zijn welverdiende koninklijke onderscheiding. Ook wij  waarderen zijn vele activiteiten en prijzen in het bijzonder zijn inzet voor het bewerken van historische films. Door niemand minder dan Cor van der Linden werd Gerrit in het verleden betiteld als “onze Gert Haanstra”. Bij deze eervolle vermelding willen we ons graag aansluiten.

Namen bij de kalender

Willem Beekhuis heeft zich beijverd om de namen bij de kalender van 2009 op te schrijven. U vindt ze in dit nummer. Helaas wist hij niet alle namen. Maar dat geeft u als lezers een mooie gelegenheid om de ontbrekende namen alsnog door te geven aan Willem Beekhuis.

Nieuwe auteur en gastauteur

De bekende modelbotterbouwer Steven Hopman heeft zich bereid getoond oude visserijverhalen op papier te zetten. In dit nummer zijn eerste bijdrage. Hopelijk volgen er meer. In “Oud Nijkerk”, het blad van onze zustervereniging stond een interessant artikel over de polder tussen Bunschoten en Nijkerk. De auteur, Peter Bijvank, heeft spontaan toestemming verleend dit artikel ook in ons blad te plaatsen. Hartelijk dank daarvoor.

Gedichten

Bij de uitreiking van de Canon heb ik o.a. een tweetal gedichten voorgedragen. Aangezien noch de pers noch de LOS daarvan melding gemaakt hebben en ik u als leden van de Vereniging daarvan deelgenoot wilde maken, geef ik deze gedichten hierbij weer. Het eerste gedicht is een variatie op een ietwat wrang en bitter gedicht van Hendrik Marsman, dat ik zodanig bewerkt en omgevormd heb, dat het voor een karakterisering van ons leef- en woongebied geschikt was.

Denkend aan Spakenburg
Vaak heb ik heimwee
naar dit land en zijn zee.
En als ik denk aan de mensen
wordt het verlangen versterkt.
Hier hebben ze gearbeid en gekerkt.
Hier heeft Gods Woord in hen gewerkt
en weten ze, dat ze van Gods genade
en van zijn zegen mogen leven.
Velen zijn gekomen, weinigen gegaan.
En allen, die hier bleven,
leidden hier hun wisselend bestaan.
In liefde heeft dit volk geloofd:
hun vurige gebeden zijn nimmer gedoofd.

Het tweede gedicht heb ik gemaakt tijdens een rondreis door Indonesië en het is sterk gekleurd door mijmeringen tijdens mijn zeilervaringen op de BU 210 in de dagen, dat Cees de Jong daar de schipper was. Het geeft weer, dat de Spakenburger er graag op uit trekt en zich dan ook als
wereldburger gedraagt, maar dat hij zich tevens met een draad aan zijn geboortedorp verbonden weet in het besef toch altijd Spakenburger te zijn en te blijven.

O langd van waoter en van wolkenlocht,
wat het ik vaok aan joe edocht.
Waor ik ok bin en waor ik ok kiek,
de zon gaot onger bie Eemdiek.
En waor ik bin in vreemd gebied,
joe vergeten kan ik niet.

Jan Bos Lzn, voorzitter