Historische vereniging Bunscote

Thuus

51 Van het bestuur J. Bos
53 Troebelen in Bunschoten P.J. van Schoor
60 Levensbeschrijving van Lammert Hopman L. Hopman
70 Uit de kunst K. van Twillert
71 ’t jaar 1916: Watersnood gedicht door Wouter van Hell J. Bos
79 Zeldzame vondst Een bronzen grape uit Spakenburg M. Wijker, H. van den Hauten en B. de Bree
82 Jan Koelewijn R. ter Beek
83 De hondenkar, een nagenoeg verdwenen vervoermiddel (verslag van de jaarvergadering) J. E. Hopman
85 Seizoensagenda A. van Halteren

Van het bestuur

 

Jaarvergadering

 LedenwerfactieWe hebben een mooie en goed bezochte ledenvergadering gehad, waarop de balans en de jaarrekening 2015 aan de orde kwamen en goedgekeurd werden. Een punt van zorg is het  afnemende aantal leden van de Historische Vereniging. Maar daar gaan we wat aan doen. Op de jaarvergadering sprak dhr. B. Willemen over “Met hond en de hondenkar terug in de historie”. Waarbij je aan het eind zoveel toepassingen van de hondenkar gezien had, dat je je niet kon voorstellen, dat er nog meer toepassingen van dit fenomeen mogelijk zouden zijn. Maar het was boeiend en leerrijk. 

Nieuwe leden

Dankzij het promotienummer van Bun Historiael hebben zich tot nu toe ongeveer 25 nieuwe leden aangemeld. We heten ze hierbij van harte welkom en hopen dat ze aan veel activiteiten gaan deelnemen.

Bun Historiael

 - Een nieuw redactielid

Een redactie is er voor, om zoveel mogelijk artikelen te schrijven die geschikt zijn voor ons tijdschrift. Daarom is het nuttig, dat als er redactieleden wegvallen er weer
nieuwe mensen zijn, die de opengevallen plaatsen innemen. We hebben om die reden dhr. Piet J. van Schoor uit Hoogland gevraagd, of hij lid van de redactie wilde worden. En hij heeft toegestemd. Daar zijn wij erg blij mee. We heten hem dan ook van harte welkom in ons midden.
Hij is met Willem Meester auteur van de artikelenserie over de troebelen in Bunschoten op 5 november 1900.

- Opgravingen in Spakenburg

Van de hand van Mattijs Wijker, Harold van den Hauten en Bert de Bree is het artikel over de zeldzame vondst die onlangs in Spakenburg is gedaan. Voordat er met de bouw van de nieuwe panden aan het Spuiplein begonnen kon orden, werd daar namelijk een zeldzame vondst gedaan. Tussen 1375 en 1400 is op de toenmalige woonterp een gebouw geplaatst en hoogstwaarschijnlijk zijn er toen een bronzen grape en een grijze stenen kan als een soort bouwoffer in de grond gestopt. Een grape is een bronzen kookpot op drie poten met een of twee oren. De pot en de kan waren aan de westkant van het huis dicht bij een sloot begraven. Uit de vondst blijkt, dat Spakenburg ouder is dan men tot op heden dacht. En het bestaan van woonterpen verrast niemand die weet, dat men tegenwoordig denkt, dat de naam Spakenburg verband houdt met het woord “spake” hetgeen “droog” betekent. Op een waterrijke plek noemde men de wat hogere droge plekken spakenburg.

- Troebelen in Bunschoten

Dit artikel van Willem Meester en Piet van Schoor gaat over het wangedrag van een achttal Spakenburgse lotelingen voor de nationale militie in het jaar 1900. Het artikel is grotendeels gebaseerd op krantenartikelen en processen verbaal. De acht arrestanten werden beschuldigd van vernieling, weerspannigheid en huisvredebreuk. Ze hadden zich zelfs niet ontzien om op de vuist met de drie veldwachters te gaan. De Spakenburgers werden zwaar gestraft. Ze werden veroordeeld van een maand tot een jaar celstraf. Laat niemand zeggen, dat de vroegere tijden beter waren dan deze tijd.

Een gedeelte van het artikel kunt u hier lezen

- Koelewijn

Onze oud-plaatsgenoot Ruud ter Beek schrijft een boeiende verhandeling over de mogelijke betekenis van de onder ons veel voorkomende achternaam Koelewijn. Hij noemt een aantal andere familienamen die eindigen op -wijn. Hij had ook nog kunnen denken aan de onder ons in 2016 / 52 2016/ 53 gebruik zijnde voornaam Wijnand (de liefhebbende). Uiteindelijk komt hij tot de verklaring: Koelewijn betekent vriend van Nicolaas. Dat zou heel goed mogelijk zijn, gezien de populariteit van sinterklaas in onze contreien. Maar hij gaat mij net te ver als hij poneert, dat Jean Calvin, de Franse versie van Johannes Calvijn, inhoudelijk overeenkomt met Jan Koelewijn.

- Boeiende oorlogsverhalen

Lammert Hopman geeft een bijzonder boeiende beschrijving van de Tweede Wereldoorlog en van zijn wederwaardigheden in deze tijd. In 1941 koopt zijn vader een viszaak in Hilversum. Maar de aanvoer van vis is een groot probleem. Op de Noordzee kan nauwelijks gevist worden. Op het IJsselmeer wordt wel gevist, maar de Duitsers willen, dat alle vis tegen een van te voren vastgestelde prijs op de visafslag afgeleverd wordt. Alle gevangen paling moet naar het Duitse leger gaan. De controleurs van de CCD, de Crisis Controle Dienst, maken jacht op vissers en handelaren, die zich niet houden aan de door de Duitsers gestelde regels. In de praktijk gaat 20 % van de gevangen vis naar de afslag, 80% verdwijnt…. Ook Lammert Hopman wordt beschuldigd van zo’n “economisch delict” en komt terecht in de cel in Leusden. Het verhaal van het neergeschoten geallieerde vliegtuig bij de Westdijk kende ik wel, maar slechts ten dele. De piloot werd uiteindelijk gered en door de ondergrondse afgevoerd. Ik heb nooit geweten, dat de overige vier bemanningsleden door de harde westenwind in het water terecht kwamen en jammerlijk verdronken. Lammert vertelt mooi en maakt het interessant en spannend.

- Van wee...

Bort Zwaan schrijft in zijn rubriek van Wee is tat d’r één n.a.v. de woningen van Houpst in de Spuistraat over de wederwaardigheden van een aantal bewoners van deze woningen: Jan van Diermen en Harmijntje van den Hoogen, Wijnand van Diermen en Evertje van de Geest, Willem van Diermen en Jannetje Hop. Je wordt er niet bepaald vrolijk van. Verder brengt hij de gegevens van de oude serie en roept de lezers op gegevens aan te leveren over de nieuwe serie. En denk nu niet, dat weet iedereen wel, want als iedereen dat denkt, dan gebeurt er helemaal niets. En dat kan niet de bedoeling zijn.

- Hondenkarren

Hans Hopman heeft het verslag van de lezing op de jaarvergadering gemaakt en geeft daarmee een uitstekende weergave van het daar getoonde en besprokene

- Watersnood gedichten (deel 2)

In deze Bun Historiael treft u het gedicht van de Nijkerker Wouter van Hell aan: Het jaar 1916. In volgende afleveringen zullen andere gedichten van andere auteurs gepubliceerd worden. Ik ben van mening, dat je gedichten niet zonder meer moet afdrukken. Veelal werken aantekeningen, opmerkingen en afbeeldingen verduidelijkend. De afbeelding bij aantekening 14 was tot voor kort te zien op het Laakhuisje en is inmiddels vervangen door een “vaag gedicht, waarop ik t.z.t. nog eens terug wil komen.

Jan Bos Lzn, voorzitter